Yellow Star

Σελίδες

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

ΕΝΟΤΗΤΑ 4 :Η πολύ λαίμαργη.... που έφαγε...από τα ΕΚΤΑΣΤΕΡΙΑ!

Το πολύ λαίμαργο παιδί που έφαγε όλη την πόλη   
Κατάπιε όλες τις πολυκατοικίες,                     
όλα τα βουνά,                                                                                 
όλους τους ουρανοξύστες,  
όλα τα πουλιά,   
όλους τους σκύλους,
όλα τα ποντίκια,                                                                         
και όλα τα γατιά!                       
Τα σκουλήκια, τα μυρμήγκια  
και όλης της πόλης
τα φυτά!                                                                
Έφαγε με φόρα                                                            
τις κατοικίες 
μία μία             
και με μεγάλη βουλιμία
όλες τις λεωφόρους                     
και όλα τα πλοία!                   
Και πράγμα που δεν πρέπει,    
δεν άφησε ούτε φύλλο, 
δεν άφησε ούτε φτερό! 
Κι έμεινε με μιας στη μέση
Μιας μεγάλης ερημιάς!
«Τα' φαγα όλα -είπε-            
μία και έξω
ώρα τώρα να χωνέψω             
τα αμάξια                                 
και τα καημένα  τα ζωάκια.   
                             
Είδε τότε να' ρχονται από μακριά  
μικρά οργισμένα παιδιά!                                    
 “Αχ! –σκέφτηκε- τι συμφορά!
Έρχονται να με χτυπήσουν      
να με κάνουν μαύρο              
στο ξύλο!                                  
Τι της ήθελα τις τρέλες;           
Τι τρομάρα! Τι τρεμούλα!         
Αχ μανούλα μου, γλυκιά  μανούλα!”
Τι να κάνει, τι;
Ούτε γωνία για να κρυφτεί,
ούτε δρόμο για να φύγει!                                  
«Αχ!-φώναξε-τι φρίκη!
Έφαγα την πόλη μου
που με προστάτευε!                
Δεν άφησα ούτε φύλλο!        
Ήτανε μεγάλο κρίμα              
να φάω και την τελευταία γωνία!     
Δεν υπάρχει άλλη λύση!                           
Προτού με κάνουν μαύρο στο ξύλο,
 πρέπει αυτή η ερημιά    
να ξαναγεμίσει»                    
είπε το παιδί                            
και άνοιξε το στόμα                 
και βγήκαν όλες                       
οι πολυκατοικίες                      
και όλα τα βουνά                     
όλους τους ουρανοξύστες        
και όλα τα πουλιά,                   
όλους τους σκύλους,
όλα τα ποντίκια
και όλα τα γατάκια,   
τα σκουλήκια, τα μυρμήγκια     
και όλης της πόλης                  
τα φυτά.    
                               
 Έκανε το παιδί                        
ένα μεγάλο πήδημα                
και στο σπίτι                             
χώθηκε και σώθηκε!                
 Κι από τότε του κόπηκε            
η λαιμαργία                             
 και τρώει τις μερίδες                
μία μία!                                                                                            

   Κωνσταντίνα Τ.      



Η  πολύ λαίμαργη  ΑΛΕΠΟΥ που έφαγε το ΔΑΣΟΣ
 
Η κυρα-Μάρω η αλεπού

που πεινάει που και που

λαίμαργη είναι πολύ

τρώει το δάσος στην στιγμή.





Έφαγε τα δέντρα

ΟΛΑ τα λουλούδια,

χόρτα και έχει τώρα μια

κοιλιά που φούσκωσε από όλα αυτά!





Βρήκε όμως τη λύση

δίαιτα να ξεκινήσει

Και από τότε της κόπηκε

η λαιμαργία και τρώει

τις κότες μία μία !


ΜΑΡΙΑ Κ.



Ο πολύ λαίμαργος άνθρωπος που έφαγε τον κόσμο 

Έφαγε όλα τα δένδρα,

όλα τα δάση,

όλα τα βουνά,

όλες  τις ηπείρους ,

του ωκεανούς,

τις λίμνες, τα νησιά,

τα ποτάμια, τα χωριά.

Έφαγε μια μια

τις πολιτείες,

τους ανθρώπους,

όλα τα ζωντανά,

« Τα ‘χαψα όλα μια και έξω! », είπε

«Τώρα πρέπει να χωνέψω

τα ποταμάκια,

τα νησάκια τα καημένα…»

Είχε μείνει μόνος μεμιάς

στη μέση μιας απέραντης ερημιάς!

Είδε τότε να έρχονται από μακριά

οπλισμένα  φοβερά

μια ντουζίνα εξωγήινα ερπετά

«Αχ!» σκέφτηκε

«Τι συμφορά!

Έρχονται να με σκοτώσουν

και τη γη να λιώσουν.

Τι της ήθελα τις τρέλες

Αχ! που θα κρυφτώ;

και από ποιον θα βοηθηθώ;»

Δεν περίμενε λεπτό

το στόμα του να ανοίξει.

Και βγήκαν τα δένδρα,

τα δάση, τα βουνά,

οι ήπειροι, οι ωκεανοί,

τα νησιά, οι πολιτείες,

τα χωριά, οι άνθρωποι

και όλα τα ζωντανά.

Με τους ανθρώπους μαζί πια

τους εξωγήινους εξολόθρευαν.

Δεν  έπαθαν ζημιά!

Και από τότε του κόπηκε η λαιμαργία

και τρώει μια  μια

μόνο καμιά πιπεριά!


ΝΑΣΙΑ





Ο  ΠΟΛΥ  ΛΑΙΜΑΡΓΟΣ  ΓΙΓΑΝΤΑΣ  ΠΟΥ  ΕΦΑΓΕ  ΤΗΝ  ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ

Μια  φορά  κι  έναν  καιρό,

στην  Πετρούπολη  εδώ ,

ήταν  όλα  αρμονικά,

κινούνταν  όλα  μια  χαρά.

 Μια  μέρα  όμως  ξαφνικά,
ένας  γίγαντας  ήρθε  από  μακριά.
Έτρωγε όλα τα σπιτάκια, τα  δεντράκια και  τα  μαγαζιά,
ούτε  πολυκατοικία  δεν  άφηνε  όρθια  παιδιά!
Έτρωγε  όλες  τις  νταλίκες ,
όλα  τ’  αυτοκίνητα, τις  μηχανές,
να  τον  αντίκριζες  δε  θες!
Ήταν  όλοι  τρομαγμένοι, φοβισμένοι
και  συνάμα  πανικοβλημένοι.
Έτρεχαν  για  να  ξεφύγουν,
να  μην  τους  πιάσει  ο  γίγαντας, να  φύγουν.
Φώναζαν  οι  άνθρωποι:  «Είναι  αλήθεια  αυτό;
Μήπως  είναι  εφιάλτης, μήπως  όνειρο  κακό;»
Έφυγαν οι άνθρωποι εξαφανιστήκαν,
αλλά οι αστυνομικοί εμφανιστήκαν.
Φοβισμένος και ο γίγαντας,
έτσι ξαφνικά,
δίνει ένα σάλτο, πηδάει πολύ ψηλά.
Φτύνει τα σπιτάκια, τα δεντράκια,
τις νταλίκες, τα αυτοκίνητα, τις μηχανές, τα μαγαζιά.
Με κάποιο τρόπο ο γίγαντας αυτός σμικρύνθηκε,
έγινε μικρός.
Ήταν σαν άνθρωπος κι αυτός.
Κατάφερε να κρυφτεί
 κι έτσι να φύγει μακριά και να σωθεί
Έτσι,  από  τότε του κόπηκε η λαιμαργία,
Και τρώει  τις πολυκατοικίες …μία  μία. 
                         
Γιάννης Κ. (Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014)



Ο ΠΟΛΥ ΛΑΙΜΑΡΓΟΣ ΣΚΥΛΟΣ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΟΛΟ ΤΟ ΚΡΕΟΠΩΛΕΙΟ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ

'Ηταν ένας σκύλος

πολύ μικρός και ζωηρός,

μπήκε σε ένα κρεοπωλείο

και έγινε ο χαμός!

Μες στο στόμα τα λουκάνικα,

στην πλάτη το μπιφτέκι,

στον ώμο το κοτόπουλο

και στο λαιμό το κοκορέτσι!

Συνέχισε το δρόμο του

και τι να δει στα μάτια
ήταν ένα καφενείο με κρέμα σοκολάτα!
Μπήκε μέσα για να φάει
το γλυκάκι του μη χάσει!
Είδε γύρω γύρω τα muffins
με το σιρόπι σοκολάτας
πήρε ένα παγωτό
με πολλά φρέσκα κεράσια!
Μετά από όλα αυτά ήρθε η αστυνομία
και ο σκύλος σταμάτησε αμέσως την λαιμαργία!
Από τόσο πάχος
δεν έπαιρνε τα πόδια του!
Ξαφνικά βρήκε ένα σπίτι
και πήγε προς τα εκεί!
Τελείωσαν τα βάσανα και οι τσακωμοί,
πάω τώρα να φύγω μην με πιάσει κανείς!
Από τότε τρώει τα λουκάνικα το μπιφτέκι το κοτόπουλο και το κοκορέτσι
ένα ένα.

ΜΑΡΙΑ  Κ.
 



  

Ο ΠΙΟ ΛΑΙΜΑΡΓΟΣ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΣ ΠΟΥ ΕΦΑΓΕ ΤΗ ΓΗ
Κατάπιε όλα τα βουνά,
όλες τις πεδιάδες,
όλους τους κάμπους,
όλες τις κοιλάδες,
όλους τους πορθμούς,
όλους τους ισθμούς.
Τα νησιά, τα ζώα
και τους ποταμούς!
Στο Λονδίνο το Big Ben,
και ο Άιφελ τώρα δεν....  
Μα η πείνα δεν κοπάζει
και τη γη κατασπαράζει.
Καθώς περιπλανιόταν στον ουρανό
U.F.O βλέπει κοντινό.
Απ' την τρομάρα του κάνει εμετό,
τη γη στο σημείο το αρχικό.
Έτσι το θάνατο γλιτώνει
και μαθαίνει να μην υπερκαταναλώνει.
Από τότε του κόπηκε
η λαιμαργία
και τρώει φλοίδες
μία μία.  

ΧΡΗΣΤΟΣ  Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

ΒΡΕΣ ΧΡΟΝΟ


του Γ. Ρίτσου


Βρες χρόνο για δουλειά
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.


Βρες χρόνο για σκέψη
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.


Βρες χρόνο για παιχνίδι
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.

Βρες χρόνο για διάβασμα
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.



Βρες χρόνο να είσαι φιλικός
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.


Βρες χρόνο για όνειρα
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ώς τ’ αστέρια.


Βρες χρόνο ν’ αγαπάς και ν’ αγαπιέσαι
αυτό είναι το προνόμιο των θεών.


Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρά σου
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να ’σαι εγωιστής.


Βρες χρόνο να γελάς
αυτό είναι η μουσική της ψυχής.


Βρες χρόνο να είσαι παιδί
για να νιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.