H
επέτειος του «OXI» αναφέρεται στην άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές
αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του
1940 στον Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης ήταν η είσοδος της χώρας
στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου του
1940.
Το τελεσίγραφο και το ιστορικό "Όχι"
Περίπου
στις 3 τα ξημερώματα της 28 Οκτωβρίου του 1940 η τότε Ιταλική Κυβέρνηση
απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, δια του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα
Εμανουέλε Γκράτσι, ο οποίος και το επέδωσε ιδιόχειρα στον Ιωάννη Μεταξά,
στην οικία του δεύτερου, στην Κηφισιά, με το οποίο και απαιτούσε την
ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο
προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία του
Βασιλείου της Ελλάδος, (λιμένες, αεροδρόμια κλπ.), για ανάγκες
ανεφοδιασμού και άλλων διευκολύνσεών του, στη μετέπειτα προώθησή του
στην Αφρική.
Μετά
την ανάγνωση του κειμένου ο Μεταξάς έστρεψε το βλέμμα του στον Ιταλό
Πρέσβη και του απάντησε στα γαλλικά (επίσημη διπλωματική γλώσσα) την
ιστορική φράση: «Alors, c'est la guerre», (προφέρεται από τα γαλλικά,
αλόρ, σε λα γκερ, δηλαδή, Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο), εκδηλώνοντας
έτσι την αρνητική θέση επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων.
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή:
«Έχω
εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το
έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του.
Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό
σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου
απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με
διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό,
προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο
Μεταξάς εκείνη τη στιγμή είχε εκφράσει το ελληνικό λαϊκό συναίσθημα,
την άρνηση της υποταγής, και αυτή η άρνηση πέρασε στον τότε ελληνικό
δημοσιογραφικό τύπο με την λέξη «ΟΧΙ». Σημειώνεται πως αυτούσια η λέξη
«ΟΧΙ» παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο κύριο άρθρο της
εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου στις 30 Οκτωβρίου του
1940.
Δύο
ώρες μετά την παραπάνω επίδοση, ξεκίνησε ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος με
εισβολή των ιταλικών στρατευμάτων στην Ήπειρο, οπότε η Ελλάδα αμυνόμενη
ενεπλάκη στον πόλεμο.
Το Μέτωπο
Το
μέτωπο είχε μήκος περίπου 150 χιλιομέτρων και βρισκόταν σε μια εξ’
ολοκλήρου ορεινή και εξαιρετικά δύσβατη περιοχή, με την οροσειρά της
Πίνδου να χωρίζει το θέατρο επιχειρήσεων στα δύο: αυτό της Ηπείρου και
εκείνο της Δυτικής Μακεδονίας.
Ο
ελληνικός στρατός ανάγκασε τον ιταλικό σε υποχώρηση και μέχρι τα μέσα
Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε
καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών, το Μάρτιο του
1941, απέτυχε, με κέρδος μόνο μικρές εδαφικές εκτάσεις στην περιοχή της
Χειμάρρας. Η υποχώρηση των Ελλήνων άρχισε στις 12 Απριλίου του 1941,
οπότε και στο πλευρό των Ιταλών είχαν αρχίσει να προελαύνουν οι
Γερμανοί.
Οι
πολεμικές επιχειρήσεις που ακολούθησαν «σφραγίστηκαν» με την πτώση της
Κρήτης, τον Μάιο του 1941: ολόκληρη η Ελλάδα βρέθηκε υπό τον απόλυτο
έλεγχο των δυνάμεων του Άξονα και, για τα επόμενα τρία χρόνια, υπέστη τη
σκληρή Κατοχή από τις δυνάμεις της Γερμανίας, της Ιταλίας και της
Βουλγαρίας.
Ο εορτασμός του "Όχι"
Η
άρνηση του Μεταξά πέρασε στον τότε ελληνικό Τύπο με την λέξη «ΟΧΙ».
Μάλιστα, αυτούσια η λέξη παρουσιάσθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος στο
κύριο άρθρο της εφημερίδας «Ελληνικό Μέλλον» του Ν. Π. Ευστρατίου, στις
30 Οκτωβρίου του 1940.
Η
επέτειος γιορτάστηκε πρώτη φορά το 1941: στο προαύλιο του πανεπιστημίου
Αθηνών, έγιναν ομιλίες από φοιτητές, ενώ την παραμονή είχε μιλήσει ο
καθηγητής Κωνσταντίνος Τσάτσος, που αρνήθηκε να κάνει µάθηµα την 28η
Οκτωβρίου, με αποτέλεσμα να απολυθεί από το Πανεπιστήμιο.
Η
δεύτερη επέτειος γιορτάστηκε την Πλατεία Συντάγµατος με πρωτοβουλία των
οργανώσεων ΕΠΟΝ και ΠΕΑΝ, ενώ το 1943 ο εορτασμός, που έγινε στο κτίριο
της Εθνικής Τράπεζας, στην πλατεία Κοτζιά, διακόπηκε από Γερμανούς, που
υποχρέωσαν όσους συμμετείχαν να σταθούν με τα χέρια ψηλά μέχρι το βράδυ
και έστειλαν είκοσι άτομα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η
πρώτη επίσημη επέτειος έγινε το 1944, με παρέλαση ενώπιον του
πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1952, η Εκκλησία της Ελλάδος
αποφάσισε η γιορτή της Αγίας Σκέπης να μεταφερθεί από την 1η Οκτωβρίου
στις 28 του μήνα, με το αιτιολογικό ότι η Παναγία βοήθησε τον ελληνικό
στρατό στον πόλεμο.
Πηγή: http://e-didaskalia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.