Μνήμη Πολυτεχνείου

Η 17^η  Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως μέρα μνήμης της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ως ημέρα αποδόσης τιμής, σ' αυτούς που αγωνίστηκαν και έπεσαν για την ελευθερία και τη δημοκρατία.

Από την 21^η του Απρίλη του 1967, μια ομάδα αξιωματικών με πραξικόπημα επέβαλε στην Ελλάδα δικτατορία. Με πρόσχημα, δήθεν, την αναγέννηση του έθνους κατέλυσε τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών. Επιδόθηκε σε συλλήψεις, φυλακίσεις, δίκες ατόμων ή ομάδων, βασανιστήρια. Στέρησε από τον ελληνικό λαό τη πρόοδο.

Οι φοιτητές σ’ όλη τη διάρκεια της επτάχρονης τυραννίας αποτέλεσαν την ψυχή του αγώνα εναντίον της. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ξεκίνησε από ορισμένα φοιτητικά αιτήματα και εξελίχτηκε σε αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία. 

Οι φοιτητές διεκδικούσαν δικαιώματα που τους είχε στερήσει η δικτατορία: Διενέργεια φοιτητικών εκλογών, διακοπή της στράτευσης των φοιτητών, περισσότερα χρήματα για την Παιδεία και άλλα φοιτητικά αιτήματα. Όταν οι φοιτητές κατάλαβαν ότι τα αιτήματά τους ήταν αδύνατο να επιλυθούν από τους δικτάτορες, κλείστηκαν στις 14 Νοεμβρίου 1973 στο χώρο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην Αθήνα. Τα συνθήματά τους στράφηκαν πια εναντίον της ίδιας της δικτατορίας: «Να φύγει η δικτατορία», «Ψωμί , Παιδεία, Ελευθερία». Τους φοιτητές ακολούθησαν πολλοί σπουδαστές, μαθητές, οικοδόμοι και άλλοι εργαζόμενοι. Έγινε έτσι το Πολυτεχνείο οχυρό και φρούριο της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Ξεκίνησαν να ξεσηκώνουν τον κόσμο με φυλλάδια . Ένας πρόχειρος ραδιοφωνικός σταθμός στήθηκε στο Πολυτεχνείο και άρχισε να εκπέμπει την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου, καλώντας το λαό σε συμπαράσταση και σε ανοιχτή εξέγερση κατά της δικτατορίας. Η φωνή των εκφωνητών επαναλάμβανε: «Εδώ Πολυτεχνείο… Εδώ Πολυτεχνείο … Σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών , των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων… Καλούμε όλες τις αντιδικτατορικές αντιστασιακές δυνάμεις και όλα τα δημοκρατικά αντιδικτατορικά κόμματα ν' αγωνιστούν μαζί μας… Όλοι εδώ στον αγώνα ενάντια στη Χούντα… Ελληνικέ λαέ, έχουμε την ανάγκη σου. Όλοι ενωμένοι. Κάτω η Χούντα…». 

Ο λαός ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα των φοιτητών. Σύντομα οι δρόμοι γέμισαν κόσμο. Οι πολίτες προσφέρουν φάρμακα, χρήματα, κουβέρτες, καλάθια με τρόφιμα. Ως τις 8.00 το βράδυ, ο κόσμος ο οποίος έχει συγκεντρωθεί υπερβαίνει τις 50.000.

Οι δικτάτορες τρομοκρατούνται. Καταλαβαίνουν πως η εξέγερση δεν είναι πια φοιτητική. Είναι εξέγερση ολόκληρου του λαού. Παίρνονται νέες αποφάσεις. Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου καλείται να επέμβει ο στρατός. Τα τανκς ξεκινούν για να εκκένωσουν το κέντρο της Αθήνας από το επαναστατημένο πλήθος και το Πολυτεχνείο από τους φοιτητές. Στημένοι σε διάφορα κτίρια, επιλεγμένοι από την αστυνομία και το στρατό δολοφόνοι, πυροβολούν και σκοτώνουν ή τραυματίζουν πολίτες και φοιτητές σε μια προσπάθεια εκφοβισμού.

 

Οι φοιτητές περικυκλώνονται. Καλούν τους στρατιώτες να ενωθούν μαζί τους. Ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Η απόφαση όμως έχει παρθεί... 

Γύρω στις 3:00 τα ξημερώματα της 17ης Νοέμβρίου ένα τανκ έσπασε την πύλη του Πολυτεχνείου. Οι στρατιώτες όρμησαν μέσα. Το κυνηγητό φοιτητών και πολιτών συνεχίστηκε μέχρι το πρωί. Την άλλη μέρα οι πυροσβεστική ανέλαβε να καθαρίσει τα απομεινάρια της εξέγερσης. 

Ο αγώνας των φοιτητών του Πολυτεχνείου δεν προκάλεσε τη πτώση της δικτατορίας. Θα περνούσαν 8 ακόμη μήνες και η τραγωδία της Κύπρου για να φύγουν από την εξουσία οι δικτάτορες. Η μέρα όμως αυτή θα μείνει αξέχαστη στην καρδιά και στη μνήμη όλων των Ελλήνων. 

Το Πολυτεχνείο θα μείνει για πάντα σύμβολο της ελευθερίας...

ΠΗΓΗ:http://pemptasteria.blogspot.gr